Witaminę D ( nazywaną też słoneczną witaminą) uważano od dawna za czynnik odpowiedzialny za utrzymanie gospodarki wapniowo-fosforanowej w organizmie oraz strukturę naszych kości.
Od około 20 lat wiadomo, że witamina ta od zawsze odgrywa w ustroju nie tylko tę jedną rolę.
Badania prowadzone w ostatnich latach wskazują na szeroki zakres jej oddziaływań na ludzki organizm.
Na każdą komórkę naszego organizmu!!!
Dowiedziono, że organy docelowe odpowiadają na aktywny metabolit witaminy D poprzez działanie
neuroprotekcyjne, immunomodulacyjne, detoksykacyjne i antyproliferacyjne.
W związku z tym „słoneczna witamina” powoduje obniżenie ryzyka wystąpienia i rozwoju wielu chorób,
takich jak:
cukrzyca typu I, stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów, rak.
Witamina D działa poprzez jej receptory VDR,
które zlokalizowane są w wielu narządach:
kościach, mięśniach szkieletowych, komórkach układu immunologicznego, a także w mózgu.
Działanie neuroprotekcyjne witaminy D przejawia się poprzez regulację homeostazy wapnia i syntezę neurotropin.
Autorzy wielu prac wskazują na udział tej witaminy w rozwoju i funkcjonowaniu mózgu oraz na poprawę funkcji poznawczych.
Na pogorszenie pracy mózgu przy nieprawidłowym jego zaopatrzeniu w wit. D oraz w pozostałe mikroelementy oraz na poprawę funkcji poznawczych u osób,u których stężenie witamin w tym Wit D i mikroelementów jest prawidłowe.
Biologiczne działania sugerują, że witamina D może wpływać na występowanie objawów
depresji oraz na funkcje poznawcze.
Istnieją prace potwierdzające korzystny wpływ suplementacji witaminy D na choroby autoimmunologiczne, reumatologiczne i inne.
Pojedyncze prace przeprowadzone na niewielkich grupach pacjentów także dowodzą wpływu suplementacji na poprawę kliniczną pacjentów z objawami depresji.
żródło:
P R AC E P O G L Ą D O W E / R E V I E W S 205 PSYCHIATR. PSYCHOL. KLIN. 2009, 9 (3), p. 200-206
Czy potrzebujesz suplementacji cynku?
