Jaki jest wpływ przewlekłego stosowania IPP na mikrobiotę jelitową?( skrót z artykułu)

IPP to leki dostępne już bez recepty, stosowane powszechnie przez wielu pacjentów.

Ich przewlekłe stosowanie może jednak prowadzić do dysbiozy jelitowej.

Inhibitory pompy protonowej to jedne z najczęściej stosowanych leków na świecie.1.

Wskazane są przede wszystkim w leczeniu choroby refluksowej przełyku, stanach zapalnych błony śluzowej żołądka, leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.

Znajdują także zastosowanie jako profilaktyka uszkodzeń błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego w trakcie leczenia lekami z grupy NLPZ.2

Inhibitory pompy protonowej są często stosowane przewlekle, czasem bez rzeczywistej weryfikacji przyczyn dolegliwości.2

Przewlekłe stosowanie IPP wiąże się ze zmianą pH w świetle jelit,3

co wpływa niekorzystnie na skład mikrobioty zarówno jamy ustnej oraz przełyku, jak i jelita cienkiego oraz grubego. Powoduje wzrost liczebności Firmicutes i zmniejszenie liczebności Bacteroidetes i Proteobacteria, głównych typów bakterii jelitowych.4,5

Według dostępnych danych przewlekłe nadużywanie inhibitorów pompy protonowej może przyczyniać się do rozwoju zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO, small intestine bacterial overgrowth). SIBO diagnozuje się u 50% pacjentów leczonych IPP.

Zespół SIBO polega na wystąpieniu wzrostu liczby i/lub nietypowych rodzajów bakterii w obrębie jelita cienkiego i redukcji liczby bakterii komensalnych, o działaniu ochronnym w stosunku do błony śluzowej jelit.

Przyczyną opisanego zjawiska może być spadek wydzielania kwasu solnego i wzrost pH treści żołądkowej, które sprzyjają inwazji patogennych szczepów bakterii Gram-ujemnych.1

Powstały w wyniku przewlekłego stosowania IPP zespół dysbiozy jelitowej może objawiać się zaparciami, biegunką, wzdęciami, obfitymi gazami oraz bólami brzucha.1

Opisywany jest też wpływ terapii IPP na wzrost ryzyka infekcji jelitowych, szczególnie C.difficile, Salmonella, Campylobacter i E. coli. Zaburzenia środowiska bakteryjnego wpływają także na funkcjonowanie osi mózgowo-jelitowej, przyczyniając się do wystąpienia m.in. zespołu jelita drażliwego.4,5

Dostrzeżenie roli mikrobioty w zachowaniu homeostazy, a jej zaburzeń w patogenezie wielu chorób spowodowało olbrzymie zainteresowanie metodami jej modyfikacji.

Do najprostszych należy stosowanie probiotyków i prebiotyków.6

 

Piśmiennictwo Węgielska I, Suliburska J., Wpływ leków na mikroflorę jelitową,

Forum Zaburzeń Metabolicznych 2016, tom 7, nr 1, 1–7 Filip R., IPP są bezpieczne, choć zbyt często stosowane, GASTROENTEROLOGIA,

Choroby górnego odcinka przewodu pokarmowego,

https://www.termedia.pl/gastroenterologia/Dr-hab-Rafal-Filip-IPP-sa-bezpieczne-choc-zbyt-czesto-stosowane,25187.html, dostęp 29.05.2023 Nycz J., Zajdel A., Mikrobiota jelitowa a leki. Interakcje wpływające na skuteczność i bezpieczeństwo farmakoterapii, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, DOI: 10.2478/ahem-2021-0009, AHEM, Vol. 75/2021, 762-772 Bruno G. et al, (2019) Proton pump inhibitors and dysbiosis: Current knowledge and aspects to be clarified. WJG, 25: 2706–2719. DOI: 10.3748/wjg.v25.i22.2706 Skonieczna-Żydecka K., Łoniewska B., Kliniczne znaczenie związku mikrobiota – leki, Wszechświat, t.124, nr 1–3/2023 Skrzydło-Radomańska B., Wronecki J., Czy mikrobiotę jelitową można skutecznie modyfikować?, Varia Medica 2019, tom 3, nr 1, strony 18–26 Raport NIK. Dokument NIK, Delegatura w Łodzi, 27 marca 2017 r.

Zródło_ www.auro-zdrowie.pl